Bu, sevgililer günü geyiği, beni öldürecek.
Bir reklamcı olarak bunu söylemem pek hoş değil biliyorum ama profesyonel değil de, tüketici gözü ile bakmaya çalıştığımda, özellikle şu kalpli malpli yatak çarşaflarının yapılması ve de kocaman ilanlar yayınlanması bana batıyor. Bunları kim alıyor allah aşkına. Alan varsa kızmasın ne olur!.
Bir de seri ilan sayfalarında çıkan ilanlar ayrı bir alem... Bugünküleri okurken, elimizde olmadan çok güldük sabah ajansta. Aşk ve sevgiye saygısı olmayan bir insan gibi görünmek istemem ve de hatta tam tersi de, pek saçma değil mi allah aşkına?
Ne bileyim... Belki de haksızlık ediyorum. Belki de ben duyguların böyle ayağa düşüp, beylik laflarla söylenmesine çok sıcak bakmıyorum. (Bir tane ilanda; "gülü bir gün, seni her gün, gülü soluncaya, seni ölünceye dek seviyorum" şiiri vardı!!!)
Zaten de beni ilgilendirmez. Herkes sevgisini istediği gibi ve de istediği gün anlatsın. Değil mi ama? İsterse bir gün 10 tane çiçek alsın, kalan bütün günler dayak atsın... !!!
Ama duygularım bunlar. Eh burası da duygularımı dile getirdiğim yer olduğuna göre...
Yani, yapacak bir şey yok. :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder