15 Ekim 2007 Pazartesi

Bayram bayram, bayram da geçti...

Allahım ne bekledim; heyecanla, sabırsızca, iple çekerek... Bu bayramı o kadar çok istedim ki, hem hayatımın erkeği ile 20 yıl sonra geçireceğimiz ilk bayram olmasından (biliyorum biliyorum bu tip konuşmalarla çok dalga geçtim ama işte insanın başına gelince söylüyormuş!), hem tembellik yapmaya susamış olduğumdan, hem Ekim'i çok sevdiğimden yani Ekim ve tatil birbirine pek yakıştığından. Gerçi pek kısaydı sadece 4 gün, onun da 1 gününde çalıştım, sadece 3 gün oldu ama yine de güzeldi, hem de çok güzeldi... Bu bayram ilk kez, doğru dürüst kimseyi aramadım. Allah biliyor ya aramadım. Büyük teyzeme bile gitmedim, onun da sabırsızca beni beklediğini bile bile. Onun yerine sevgilimle gelecek planları yaptık, ND ve MD ile yemek yedik, ayrıca bol bol yemek yedik, gazete okuduk, kitap okuduk, kendimize yeni kanepeler aldık Tepe Home'dan, özenle seçtik kumaşlarını ve birlikte yaşayınca neler yapacağımız ile ilgili hayaller kurduk... En sevdiğim filmlerden biri "Snatch"i seyrettik. Sahilde yürüdük, çay bahçesinde oturduk, denizi seyrettik, Moda'ya gittik, Moda Çay Bahçesi'nde kitap okuduk... Çok ama çok güzel bir bayramdı. Gerçek bir bayramdı, kelimenin tam anlamı ile ve ben çok, çok mutluyum...

2 yorum:

zeynep dedi ki...

O kadar mutluyum ki senin bu denli mutlu olduğuna...
Sonunda diyorum sonunda canım arkadaşım için bir mucize oldu ve hayat birden tersine döndü.
Yaşasın adalet diye bir şey varmış demek ki...

EA dedi ki...

Zeynepciğim yaa, ne güzel söylemişsin, gerçekten ben de hala şaşkınım ve hala bazen ona bakıyorum ve yanımda olduğuna inanamıyorum. Bu duygu için nasıl şükrediyorum bilsen. :)