Nereye kadar?..

Hızlı balığın yavaş balığı yuttuğu bir yaşamdan hoşlanmıyorum. Her sabah daha hızlı koşma zorunluluğunu insan zekasının yenmesi gerektiğine, isterse yenebileceğine inanıyorum. Bu kısasa kısas, insan yiyen, insanı köleleştiren zorunluluğun bitmesini istiyorum. Kendimizi çeşit çeşit tüketim eşyasına köle hale getirdik, tüketmek güzel, tüketilmek ise çok kötü. Tüketebilmek için çalışmak, tüketemeden tükenmek yerine daha az tüketip, beynime bedenime sahip daha huzurlu bir birey olarak yaşamak isterdim. Söylemesi kolay, yapması zor!