19 Eylül 2007 Çarşamba

Allah Allah, hayırdır inşallah!

Vallahi ne diyeyim, küçümsediğim için kendimden utandım, mutlu oldum, zevkten kudurdum. Bizim takımı seyretmekten zevk aldığım kaç maç var desem; saysam saysam 5 tane ya çıkar ya çıkmaz ama bugün, Kadıköy'de, Inter'e karşı, Fenerbahçe, tek kelime ile "muhteşemdi". Deniz her şeye rağmen saçma sapan pasları ile beni delirtmesine rağmen ona bile bir şey demeyeceğim. 90. dakika olmuş, hala koşturan bir Fenerbahçe görmeyeli kaç sene oldu bilmem ki. Son saniyeler gerçekten kalpten öleceğim dedim ama helal! Gol de güzeldi, sayamayacağım kadar çok atağımız da, olmayan gollerin pozisyonları da. David de. Kejman bile neredeyse. :)

Artık ne diyeyim? Herhalde bizim takıma Turkcell Süper Ligi dar geliyor, ciddiye almıyoruz, o yüzden amatör lig takımları gibi oynuyoruz diyeceğim artık. :) Bu sene Şampiyonlar Ligi Şampiyonu olurmuşuz mesela!!! Yok artık, devenin nalı demeden duramayacağım. Ama neden olmasın ki? Yani şu dünyada mucizeler olmuyor mu? Ben şahidim oluyor. Yalnız böyle bir durumda Galatasaraylıların durumunu düşünemiyorum. Ay düşünmesi bile insana kahkaha attırmaya yetiyor vallahi. Sırf onların yüzünü görmek için bile bunun için her akşam dua etmeye değer. :))

2 yorum:

varol döken dedi ki...

fenerbahçe'nin neden büyük olduğunu bir kez daha hatırlattı bana... neden gassay ve beşiktaş'ın isterse dünya şampiyonu olsun, bizi yakalamayacağını... sadece yendiği için değil, ya da şu bu o güzel oynadığı için de değil, orada, o sahada o gücü gösterdiği için, bunca acıya ve çileye rağmen maça her zaman sıfır sıfır başladığı için, bir ingiliz gibi başlayıp yine bir türk gibi bitireceği için...

bir insan bir takımı neden sever? çok düşündüm bunun üstünde, cevabını bulamadım daha ama bir takım sevecek olsam yine fenerbahçe olurdu bunu biliyorum...

Aslı Aker dedi ki...

Saraçoğlu'nda o eşsiz geceyi yaşadım, Şampiyonlar Ligi marşı çaldığında maçın başında ağladım, gol oldu ağladım, o deli ataklar oldu ağladım. Fenerbahçe 90 dakika koştu, ben devre arası dahil 105 dakika ağladım!

Bu kez sevinçten..
Bu kez her şeyin daha iyi olması için dua ederek..