Hürriyet 3. sayfada, aşağıda, 7 sütunluk Chevrolet ilanı, yanında 2 sütunluk bir haber, yanakları kızarmış, gözlerinden zeka fışkıran bir çocuk fotoğrafı...
"Küçük midyeciyi öldüren oyun"
İlköğretim okulunda okuyan ve yaz aylarında midye dolma satarak ailesine katkıda bulunan 10 yaşındaki Abdülmecit Önen, önceki gece saat 23:00 sıralarında, Kalamış Parkı'na geldi. Birkaç kişiye satış yapan Abdülmecit Önen, bir süre sonra tadilat halindeki futbol sahasının kale direkleriyle oynamaya başladı. Ancak asılarak sallandığı kale direği, Abdülmecit Önen'in üzerine devrildi. Başı, kalenin üst direğinin altında kalan küçük çocuk ağır yaralandı. Parktakilerin Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne kaldırdığı küçük çocuk, aşırı kan kaybı ve kafatasındaki kırıklar nedeniyle hayatını kaybetti...
10 yaşında... Çocuk... Annesinin masal okuyup uyutacağı yaşta... Gece 23:00'de sıcacık yatağına yatıp rüyalara dalacak yaşta... Bahçelerde oynamalı, ağaçlara tırmanmalı, yaz tatilinin sonsuz özgürlüğünün tadını çıkarmalı. Tereyağlı ekmek yemeli, Nutella kaşıklamalı, çikolataya boğulmalı, arkadaşları ile maç yapmalı... Gece 23:00... Delirmek işten değil... Yatağında uyumalıydı. Ne işi vardı midye satmakla?.. Çocuktu, oyun oynamalıydı. Oynadı. Öldü... Bu haksızlığa, bu fırsat eşitsizliğine, bu adaletsizliğe dayanamıyorum. Çevremde birçok arkadaşım çocuğunun bir yeri çizilince bile içi parçalanırken, bu çocukların yaşadığı işkenceye katlanamıyorum. Dünya bir gün çocukların çalışmak zorunda kalmadığı ve sokakta ölmediği bir yer olacak mı? Dünya olsa Türkiye olacak mı? Bilemiyorum... Ümidimi kaybetmek istemiyorum ama çok zorlanıyorum. İçim acıyor... Çocukların 3. sayfa haberi olmadığı bir ada olsun, orada yaşayayım istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder