Balkonda oturmuşken, tam da dolunay soldan derin bir turuncu renk ile doğarken, tam da soğuk karpuzu yer ve düşünürken olmuş, olan, olacak şeyleri... VD'nin yazdıklarından, en güzellerinden biri...
yuvasından ayrılan bir çekirdek
ne kadar özlerse karpuzunu
öyle özlüyorum seni
soluksuz yaz gecelerinde
şimdi oturup da bu karpuzu yiyorum ya
bakma serinlemiyorum
boğazımda hala kış sebzelerinin tadı
yazlanamıyorum
çekirdekler diziliyor sıra sıra önümde
her birinin üstüne bir gözyaşım düşüyor
düştüğü yerde bir karpuz bitiyor da
her şey başa sarıyor
sonlayamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder